Vereniging Oud Valkenburg

Vijftienhonderd euro voor behoud Romeins erfgoed

In 2018 werd in de Weerdkampen in Valkenburg een spectaculaire archeologische vondst gedaan: er bleek 125 meter van de Romeinse weg langs de Rijn van Noviomagus (Nijmegen) naar de Noordzee te liggen. Dankzij een gift van vijftienhonderd euro van het Rabobank Wensenfonds kan Vereniging Oud Valkenburg een eiken fundatiepaal van deze weg te laten conserveren en met uitleg ten toon te stellen. Daarmee krijgt het Torenmuseum er een nieuw hoogtepunt bij.

Op 29 januari werd in Tripodia 'De avond van Katwijk' gevierd. Personeel, leden en klanten van Rabobank Leiden-Katwijk kwamen hier feestelijk samen. Onder de aanwezige klanten waren veel vertegenwoordigers van maatschappelijke organisaties die hun geldzaken via deze bank regelen. Daaronder is ook Vereniging Oud Valkenburg.

Spanning stijgt

De Katwijkse band Ludwig zette de toon met enkele rock-klassiekers. De bank zelf gaf voorlichting over onderwerpen als online bankieren voor ouderen, sparen en investeren in een duurzaam huis. Organisatoren van de Kippenloop en Haringrock vertelden over hun evenement. Er was speciale aandacht voor Operatie Jonas, een intiatief om de plasticsoep in de oceanen te bestrijden.
Voor veel aanwezigen was de uitreiking van geldbedragen vanuit het Rabobank Wensenfonds, maar liefst anderhalve ton in totaal, een hoogtepunt. Er werd met spanning naar uitgekeken. Vereniging Oud Valkenburg was onder de gelukkigen: een bedrag van vijftienhonderd euro kwam beschikbaar voor het conserveren van een fundatiepaal van de Romeinse weg in Valkenburg.

Conserveren

Vereniging Oud Valkenburg verwerft kopie Peutingerkaart

De spanning is om te snijden in de Raadszaal van het Katwijkse gemeentehuis op 7 januari 2019. Marjolein Meerburg, kleindochter van de stichter en naamgever van het Meerburgfonds, geeft in haar inleiding aan dat acht van de veertien aanvragen gehonoreerd zijn... Aftellen dus...boekje over Rijnsburgse huisnamen...leuk, van harte gegund...de ouderenbond...open tuinendag...Kattuks festival...de kans wordt kleiner. Maar dan klinkt bij de zesde, zevende aankondiging het verlossende woord: “Vereniging Oud Valkenburg, voor de aanschaf van een kopie van de Peutingenkaart met documentatie daarover.

 Gymnasiasten

Herman Dijkhuizen komt naar voren om de prijs in ontvangst te nemen. In zijn dankwoord geeft hij aan hoe goed de kaart van pas komt om aan bezoekers meer uit te leggen over de geschiedenis van de Romeinen in Nederland. Hij vertelt dat het Torenmuseum behalve bezoekers uit Valkenburg, Rijnsburg en Katwijk ook gasten van veel verder weg ontvangt, zoals binnen kort een vijfde klas van het Cygnus Gymnasium uit Amsterdam. De Vereniging zal een kopie van de Tabula Peuteringiana op ware grootte laten maken, die 6,82 meter bij 34 centimeter groot is. Hij geeft de grens van het Romeinse rijk aan, van Schotland tot aan de Perzische Golf.

Celtis kaart?

Even de site www.Noviomagus.info benutten om wat informatie te spuien over de Peutingerkaart. De kaart werd aan het eind van de Middeleeuwen in een bibliotheek in Zuid-Duitsland op de één of andere manier gevonden door ene Conrad Celtis. Deze liet het document in 1507 na aan de humanist Konrad Peutinger uit Augsburg. Die deed er verder niets mee, behalve hem bewaren. Interessante vraag is daarom, waarom het Peutingerkaart is genoemd. Feit is, dat de kaart met de tijd steeds bekender wordt; er zijn talloze herdrukken en veel documentaires, boeken en musea tonen afdrukken van de kaart.

Unieke bron

Er wordt beweerd dat het origineel uit de vierde eeuw moet stammen, maar bewezen is dat allerminst. Verschillende aspecten maken dit onwaarschijnlijk, al was het alleen al het feit dat 'Nederland'er op staat, terwijl dit al niet meer tot het Romeinse Rijk behoorde. Het origineel of de geschiedenis voor de vondst van Celtis is onbekend. Sommige historici twijfelen aan de Romeinse herkomst van de kaart. P. Stuart houdt het in zijn boek: 'Provincie van een imperium' uit 1986 op het volgende: "De tabula Peutingeriana is een unieke bron voor de geografische kennis van ons land in de Romeinse tijd. Maar het getal onoplosbare problemen is groot en ondanks het ijverig pogen van generaties van geleerden is dat nauwelijks kleiner geworden." Het schijnt dat daaraan sinds 1986 weinig meer toe te voegen is. Maar Valkenburg staat er mooi op!

 In deze aflevering van het Limes journaal gaat het o.a. over de onlangs opgegraven de romeinse weg in Valkenburg.

Vereniging Oud Valkenburg heeft een wens ingediend bij het Rabobank Wensenfonds. Wij hebben aangegeven graag één van de palen van het fundament van de Romeinse weg die onlangs is opgegraven te willen laten conserveren. Ook willen we op basis van de jaarringen laten onderzoeken wanneer de gebruikte boom werd omgehakt. De paal krijgt na conservering een prominente plek in ons museum.

Rabobank laat ons weten dat wij tot de 99 genomineerden behoren. Maar om donaties binnen te halen, moeten we wel stemmen binnen krijgen...

De stemperiode start volgende week vrijdag

Vanaf 9 november kunnen klanten en leden van Rabobank Leiden-Katwijk hun stemmen uitbrengen op de genomineerde wensen. Dit kan tot en met 25 november. (Particuliere) klanten en leden ontvangen een stempas per e-mail of post met hun gebruikersnaam en unieke stemcode. Breng uw stem uit op http://www.dichterbijleidenkatwijk.nl

Elke stem is € 15 waard

Om voor een donatie in aanmerking te komen, heeft onze wens tenminste 100 stemmen nodig. En hoe meer stemmen, hoe hoger de bijdrage aan jullie wens. Klanten van de bank kunnen drie stemmen verdelen over drie verschillende wensen. Leden zelfs vier, zij kunnen hun vierde stem naar eigen wens toewijzen.

Stem op ons!

Hoe meer stemmen, hoe groter de donatie die we ontvangen!

Op donderdagavond 25 oktober kwam in het Dorpshuis in Valkenburg Vliegveld Valkenburg weer even in bedrijf. Dat was te danken aan de voordrachten van de sprekers en het beeldmateriaal dat zij tijdens de avond voor leden en niet-leden van Vereniging Oud Valkenburg presenteerden.

Peter Korbee is al sinds 1980 actief met het documenteren van de geschiedenis van het vliegveld. Als voorzitter van de Stichting Historie Vliegveld Valkenburg neemt het vijftigtal bezoekers in het Dorpshuis, waaronder een flink aantal dat zelf op het vliegveld gewerkt heeft, mee naar de aanleg van het vliegveld voor de Tweede Wereldoorlog en stipt hoogte- en dieptepunten aan.

Neptunes en Orions

Het vliegveld werd in de laatste vooroorlogse jaren aangelegd door werklozen in het kader van de werkverschaffing. Toen de Duitsers in de meidagen van 1940 aanvielen, was de landingsbaan nog niet klaar. Talloze toestellen van de Duitsers landden in het weiland. Het landingsgestel brak af, het vliegtuig ging over de kop ging en vloog in brand. Wie verwachtte dat de bezetter het vliegveld heel actief zou gebruiken heeft het mis. De Duitsers waren al vroeg in de oorlog hun luchtoverwicht kwijt, wat dit vliegveld zo dicht bij de kunt en vlakbij Engeland wel erg kwetsbaar maakte.
Na de oorlog betrokken eerst de Luchtstrijdkrachten en andere gebruikers het vliegveld, voordat het een marinevliegkamp werd. Met de Marineluchtvaartdienst deden de Lockheed P2 Neptunes, Breguet Atlantic's en nog later de Lockheed Orions hun intrede op Valkenburg. Korbee vertelt over de Ronde van Valkenburg met vreemde fietsen die vanaf het Vliegveld werd georganiseerd en van de belangrijke uitbreidingen die beging jaren tachtig plaatsvonden.
Als hij met zijn relaas uiteindelijk bij de sluiting van het marinevliegkamp in juli 2006 uitkomt, wordt Korbee even emotioneel. Hij vertelt ook hoe onverteerbaar de gedachte was dat aan Duitsland verkochte Orions de laatste viegtuigen zouden zijn die van het vliegveld vertrokken. Daarom werd geregeld dat Nederlandse helicopters van Marinevliegkamp De Kooij speciaal nog even op Valkenburg een landing maakten. Maar het absolute einde van het vliegveld was ook dat niet, want de Stichting Historie Vliegveld Valkenburg houdt de geschiedenis van het vliegveld levend.

Bouwplan na bouwplan

Linda van den Berg pikt de draad twaalf jaar voor de sluiting van het vliegveld op, in 1994. Zij belicht de bouwplannen die er sinds dat jaar voor de projectlocatie ontwikkeld zijn. Jawel, al twaalf jaar voordat sluiting van het vliegveld daadwerkelijk zijn beslag kreeg, lag er al een bouwplan voor de locatie.
Van den Berg maakt duidelijk hoezeer dit eerste plan een stempel op alle latere plannen is blijven drukken. Eén van de belangrijkste gegevens was het aantal huizen dat gerealiseerd zou moeten worden. Niet de gewenste kwaliteit van het gebied en het karakter van de bebouwing moest het aantal huizen bepalen, maar het aantal huizen dicteerde de plannen. En dat is sindsdien bij elk plan zo gebleven, maakt ze duidelijk.
Plan na plan, schets na structuurvisie passeert de revue. In totaal elf plannen stipt ze aan – wat betekent dat sinds de eerste ideeën gemiddeld elke twee jaar een andere kijk op de inrichting van het gebied is ontwikkeld. De crisis na 2008 betekende een belangrijk omslagpunt. Waar daarvoor alleen gedacht werd aan een totale herinrichting ineens, zoals bij de aanleg van de Vinexwijken, is sinds de crisis een wat geleidelijker benadering voor de herinrichting van het gebied in beeld. Hierbij oefenen sinds het moment dat Prins Pieter Christiaan als ambassadeur voor 'Unmanned Valley' zijn belangstelling uitsprak voor het gebied ook de plannen voor een testgebied door drones hun invloed uit, met verdichting van de geplande bebouwing tegen Valkenburg als gevolg.

Van telefooncentrale tot bezoekerscentrum