Geschreven: dinsdag 1 juli 2014 door Martin de Boer
Na het avondeten loop ik vaak een rondje door het dorp. De rondjes in het donker hebben mijn voorkeur omdat ik dan, als de weersomstandigheden het toelaten, kan genieten van de sterrenhemel. Als ik dan met mijn hoofd schuin omhoog loop vraag ik me wel eens af wie of wat daar boven in de ruimte nog leeft. Het Internationaal Ruimtestation dat in een baan om de aarde draait wordt sinds het jaar 2000 permanent bewoond door astronauten maar ja, die komen van hier.
In de beginjaren van de ruimtevaart zijn het alleen Russen en Amerikanen die omhoog worden geschoten. Jaren later voegen zich daar andere nationaliteiten bij. In 1985 maakt de Nederlander Wubbo Ockels, met hangsnor, een ruimtereis met de spaceshuttle Challenger. Ockels ervaring met het doen van experimenten in gewichtloze toestand komt hem jaren later goed van pas.
Als deeltijdhoogleraar aan de faculteit Luchtvaart- en Ruimtevaarttechniek van de TU Delft is Ockels in 1995 nauw betrokken bij het selecteren van studenten die proeven hebben bedacht die gemakkelijk uitvoerbaar zijn en alleen in gewichtloze toestand kunnen worden gedaan. De winnaars, studenten uit binnen- en buitenland, worden in de gelegenheid gesteld om de proeven aan boord van een vliegtuig van de NASA uit te voeren. De speciale Boeing 707 wordt hiervoor in november 1995 overgevlogen naar Valkenburg. Het toestel is dan al jaren in gebruik voor het opleiden van astronauten.
Bij aankomst op het vliegkamp trekt de Boeing 707 veel bekijks. Buiten het hek zijn het de spotters die hun wachten beloond zien worden en op het platform de studenten die de komende dagen met dit toestel het luchtruim zullen kiezen. De studenten hebben tijdelijk onderdak gevonden in hangaar 6. In een tot ruimtevaartlaboratorium verbouwd deel zullen ze hun proeven voorbereiden en analyseren.
Vijf keer vertrekt de NASA-Boeing met ruimtevaartstudenten, Wubbo Ockels en begeleidend arts André Kuipers (inmiddels ook in de ruimte geweest) vanaf het vliegkamp naar een gebied ten noorden van Texel voor het maken van paraboolbewegingen. Door het vliegen van een paraboolbeweging creëert de Boeing voor circa 20 seconden een situatie van gewichtloosheid. Studenten met een zwakke maag wordt afgeraden om de vlucht te maken. Eerder terugkeren of onderweg uitstappen is niet aan de orde. Om te voorkomen dat men zich tijdens de vrije val bezeert is het interieur bekleed met zacht materiaal.
In april 2011 presenteert Ockels zijn Superbus, door sommige gekscherend batmobiel genoemd, op het inmiddels gesloten vliegkamp. De Superbus is een elektrisch aangedreven bus gemaakt van lichtgewicht materialen. Met een topsnelheid van ruim 200 kilometer per uur, die op Valkenburg bij lange na niet wordt gehaald, zou het een snel, comfortabel en duurzaam openbaar vervoermiddel zijn. De toenmalige minister van Verkeer en Waterstaat ziet er wel brood in en ondersteunt het project met zo’n slordige zeven miljoen euro. Helaas is het project een stille dood gestorven, net als Ockels zelf. Op 18 mei 2014 blaast de visionair zijn laatste adem uit.