door Herman Dijkhuizen
Op het moment dat ik dit schrijf is Dirk van der Plas de twee huisjes aan de Broekweg waar hij de scepter over zwaait aan de buitenkant rigoureus aan het opknappen.
De pandjes zijn waarschijnlijk in 1904 gebouwd. De voordeuren van alle drie de huizen zat toen aan de achterkant met een gezellig smal klinkerstraatje, een poínp en een gezamenlijk huisje waar je je behoeften kon doen. Zo een met een uitgezaagd hartje op zithoogte in de deur” Dan kon je zittend toch nog naar buiten kijken als je op je gemak zat. De ronde houten deksel urel weer netjes in het zitgat schuiven als je klaar was, anders kreeg je teveel vliegen naar binnen. Nee, doorspoelen was er niet brj, je moest de natuur zijn werk laten doen… Alle drie de huisjes hebben rondcm enkelsteens muren. Geen aparte binnenen buitenmuren dus. Bepaald niet lekker als het winter is en ook nog bar vochtig” lsoleren alleen aan de binnenkant is eigenlijk half werk. En daarom heeft Dirk de afgelopen week de grijswitte stuclaag aan de buitenkant van de muren er in z’n eentje helemaal afgebikt. Wat ëen groezelige verweerde muren kwamen er tevoorschijn, ook nog op de zijmuur bont en bruin verkleurd door doorgeslagen roet en teer van een oude schoorsteen. Dirk heeft me nog lachend gevraagd of ik daarvan nog foto’s wilde maken, omdat je dan later het ongelooflijke verschil zou kunnen zien als over een paar aantal weken de witte huisjes zich sprankelfris door iedereen laten bewonderen, Maar zover is het nog niet. Nu worden de smerige en beschadigde muren eerst met cement gerepareerd, dan gaan daar isolerende polystyreenplaten overheen en dan nog weer een stevige stuclaag. Als finishing touch urordt alles uiteindelijk afgewerkt met witte spachtelputz. Klaar is Kees dan, nou ja Dirk dus. Dirks ogen stralen nu al van trots: ‘Het worden prachtpandjes. Let op mrjn woorden. ledereen zal ervan opkijken! Weer fris wit! Super!’ ‘En de vereniging Oud Valkenburg zal er ook blij mee ziin ‘voeg ik daar aan toe. Oude kenmerkende pandjes eigentijds maar ook respectvol in een nieuw jasje steken, dat zouden we meer moeten doen.