Sinds kort heeft Torenmuseum Valkenburg een EHBO-tas van één van de bemanningsleden van de vliegtuigen die in 1945 deelnamen aan de voedseldroppings bij Valkenburg in bruikleen. Arjan den Hertog speurde de negentigjarige Anderson MacCormick op, die als flight engineer bij deze zogeheten ‘mannavluchten’ betrokken was.
Over het algemeen waren de Nederlanders blij met de geallieerde bommenwerpers die overvlogen op weg naar Duitsers. Begin 1945 waren de hongerige Valkenburgers nòg blijer dan normaal met de komst van de geallieerde vliegtuigen. Deze bommenwerpers kwamen geen bommen afgooien, maar eten. In het
Torenmuseum stond al een blik dat in 1945 vol voedsel werd gedropt op Vliegveld Valkenburg.
Dropzone Valkenburg
Valkenburger Arjan den Hertog is enthousiast op zoek naar informatie over Marinevliegkamp Valkenburg in de Tweede Wereldoorlog. In 2016 kwam hij op het idee om na te gaan of hij nog levende bemanningsleden van de Britse of Amerikaanse Luchtmacht (RAF/USAAF) zou kunnen vinden, die aan de voedseldroppings
bij Valkenburg hadden meegedaan. Op basis van zijn speurwerk verstuurde hij een aantal mails naar Engeland. Bingo! Anderson MacCormick mailde terug.
Hij had gehoord dat Arjan informatie zocht over operatie Manna. Hij kon hem daar wel aan helpen. Zo gezegd, zo gedaan: Arjan stuurde hem wat vragen toe. Tot zijn stomme verbazing bleek uit de antwoorden dat de inmiddels negentigjarige MacCormick zelf had meegevlogen tijdens de voedseldroppings in 1945! “Negentig jaar en dan gewoon lekker achter de PC en e-mails sturen”, reageert den Hertog, die daar graag voor zou tekenen. “We kregen uitgebreid mailcontact. MacCormick vertelde me dat hij onder andere had deelgenomen aan de allereerste dropping. Raad eens op welke locatie? De dropzone ten
westen van Leiden op een voormalig vliegveld – Valkenburg!”
Vriendelijke lading
MacCormick was sinds 1944 in dienst bij de Royal Airforce als Flight Engineer op een Avro Lancaster bommenwerper. Normaal dropten hij en zijn Squadron bommen op Duitsland. Dat gebeurde altijd in de duisternis van de nacht en vanaf grote hoogte. De missie die op 29 april 1945 uitgevoerd zou moeten worden, zou heel anders worden. Hij zegt daar nu zelf over: “Tijdens onze briefing voor de operatie Manna hoorden wij voor het eerst over de hongerwinter en de hongersnood die in bezet Nederland heerste. Het droppen van voedsel voor de hongerlijdende Nederlanders bleek dit keer onze missie te zijn.” Daarvoor moesten ze op lage hoogte en in daglicht vliegen. Deze missie naar Valkenburg heeft diepe indruk gemaakt op de toen negentienjarige MacCormick. “Het feit dat we dit keer een vriendelijke lading afwierpen om Hollanders in nood te helpen in plaats van dood en verderf te zaaien, sprak mij en mijn collega’s bijzonder aan.”
Nooit vergeten
Na de oorlog heeft Anderson MacCormick Nederland meerdere keren bezocht. Hij woonde bijvoorbeeld de herdenkingen van de voedseldroppings in Valkenburg en Katwijk bij. Inmiddels staat zijn leeftijd hem niet meer toe om nog naar Nederland af te reizen, wat hij erg jammer vindt. Den Hertog: “Toen hij hoorde dat er nog steeds in het Torenmuseum van Vereniging Oud Valkenburg aandacht aan Operatie Manna wordt besteed, stuurde hij mij wat objecten toe. Die had hij tijdens zijn vlucht gedragen. Die Die heb ik in bruikleen gegeven aan het museum.” Den Hertog koppelde dit weer terug aan MacCormick: “Hij vond het prachtig om te horen dat basisschoolkinderen afgelopen jaar zijn EHBO-kit en zuurstofslang te zien hadden gekregen, met het hele verhaal erbij.” MacCormick: “Vrede is niet vanzelfsprekend. Dat mag de jeugd nooit vergeten. Wij moeten dat besef doorgeven aan de volgende generaties.”
Arjan den Hertog en Leendert van der Ent
