Herman Dijkhuizen
De Vereniging Oud Valkenburg is in het bezit van een mensenkaak opgegraven in het grafveld bij Veldzicht. De schrijver van dit stukje kwam op het idee om te gaan onderzoeken van wie die kaak nou wel geweest zou kunnen zijn. Een Romein, een Galliër, een Cananefaat?
Met behulp van isotopenonderzoek is dat mogelijk en de kiezen in de kaak bieden de mogelijkheid om dat onderzoek te verrichten. Aan de hand van Strontium- en zuurstofisotopen kun je nagaan wat de herkomst van de eigenaar van de kaak is geweest. Dat gaat niet voor niets; dat kost geld. Daartoe werd een crowd funding traject gestart en binnen de kortst mogelijke tijd was het geld er.
Daarmee zijn we in fase 2 gekomen:
Het onderzoek, deel 1.
De Universiteit van Leiden, faculteit Archeologie, afdeling Osteo-Archeologie doet het onderzoek. Barbara Veselka, een zeer ervaren osteo-archeologe die daar werkzaam is, trekt een kies uit de kaak. De wortel breekt, maar gelukkig is de kroon heel gebleven. En gelukkig de kaak ook.
In het laboratorium wordt alles ontsmet. Daarna wordt de kies gepolijst. Die plek wordt spierwit.
Vervolgens wordt minutieus een klein beetje van het glazuur afgeslepen. Een fractie wit poeder wordt hermetisch afgesloten in en klein glaasje. Dat wordt later op de dag opgestuurd naar de Vrije Universiteit in Amsterdam zo is de afspraak. Daar staat een isotopenmassa spectrometer. Die meet verschillen in zuurstofatomen. Daaruit is op te maken in welke streek je water dronk toen je kies gevormd werd. Daarna worden de strontiumatomen getest. Daaruit kun je opmaken op welke grondsoort je leefde toen je kind was. Bij de VU hebben ze kaarten met gegevens uit vrijwel heel Europa! Als je de gegevens op elkaar legt weet je wat.
En nu maar afwachten. Wordt het een Romein of toch een echte Valkenburgse Cananefaat?! Wat we nu al weten: de kaak is van een man, en zijn leeftijd ligt tussen de 20 en 30 jaar. Daar blijft het nu nog bij. Voor meer gegevens zullen we moeten wachten we op de uitslag. Omdat de Vereniging Oud Valkenburg geen wetenschappelijke instelling is moeten we op onze beurt wachten. Dat duurt dus nog even..
Oh, de kies? Die is op zijn oude plekje vastgelijmd. Je ziet er niks van.
