Door Hermon Dijkhuizen
Tien mei 1940 stormden de Duitsers vanaf het vliegveld de Broekweg op. Achter hen werd rond het vliegveld en in de duinen fel gevochten door de Nederlanders met majoor Mallinckrodt in hun gelederen. Veel Duitse parachutisten waren gesneuveld. Het vliegveld lag onder hevig vuur. Het veroveren van het dorp Valkenburg vía de Broekweg was hun doel. De soldaten waren gespannen. Het moest allemaal snel gebeuren. Ze tuurden vooruit. De slanke toren van de dorpskerk met veel hoge bomen daaromheen was van grote afstand zichtbaar. De Broekweg was de enige toegangsweg daar naar toe. Rondom niemand te zien. Op een enkele boerderij na was rechts en links van die weg allemaal open land. Heel veel ook ingeplant met tulpenbollen. Vandaar geen gevaar. De eerste huizen van de naderende bebouwing waren Iinks een boerderij en
rechts een rijtje van drie nu witte a rbeiderswoninkjes. Alle dríe de huisjes stonden heel dicht langs de Broekweg, zonder voordeur daarom. Te gevaarlíjk voor de Duitsers om daar zonder dekking voorlangs te gaan. Achter de huisjes zagen ze een klinkerstraatje. ln normale tijden een vredig gebeuren. Met een pomp waar iedereen water kon halen en een put om regenwater op te vangen. De poepdoos met bijpassende ronde deksel stond in een apart weesje. Daar weer naast stonden een paar schuurtjes waar in het voorjaar tulpen werden opgebost.
Daar hadden de Duitse soldaten daar allemaal geen boodschap aan. Een verschrikte moeder met twee kindertjes aan haar rokken werd weggesnauwd. Hinein! ln’s Hausl Sofort! De soldaten renden za snel mogelijk gebukt langs haar verder. Maar, een paar meter verder, achter het huis op de hoek van de Broekweg en de Kruisweg doken ze weg. Te laat eigenlijk. Ze kregen plotseling hevig vuur van de Nederlandse soldaten bij de Hervormde kerk aan de overkant van de Kruisweg. Er vielen Duitse doden en ook gewonden. Ook onden de Nederlanders vielen slachtoffers.
De slag om Valkenburg was begonnen.
Wordt vervolgd.