Bij hun bezoek aan Indonesië van maart dit jaar bezochten koning Willem-Alexander en koningin Máxima een erebegraafplaats van Nederlandse soldaten. Jonge stemmen droegen een gedicht voor dat Renee van Bavel in opdracht van de Oorlogsgravenstichting schreef: ‘Hoeveel generaties duurt het voort…. voordat de laatste echo verdwijnt’. Zo stond het in het verslag van het dagblad Trouw. Woorden die je niet zomaar loslaten. Een gedicht, tegelijk ook een lied, dat er om vraagt met aandacht gelezen te worden. ‘Nog zo veel levens, zo veel tijd voordat het laatste schot verdwijnt’. De echo daarvan klinkt nog steeds door in Valkenburg.
Die echo geven we telkens weer inhoud op de Dodenherdenking van 4 mei. Die echo vertalen we in onze verhalen naar onze jeugd. Die echo vertalen we op onze Erebegraafplaats. Voor bezoekers. Door infobordjes te plaatsen bij de graven van individuele soldaten. Door hen een gezicht te geven en hun levensverhaal zichtbaar te maken. Opdat wij niet vergeten.
4 mei 2020 (3)
