Het nieuwe Veerhuis staat direct naast de zaak van Paul Tameling op de hoek van de Hoofdstraat met de Broekweg. Hier wonen Tom en Roelfke Hogedoorn, self-made archeologen. Hoe ze dat zijn geworden? In hun tuin hebben ze jaren geleden bij de bouw van een nieuwe schuur toevallig een middeleeuwse put ontdekt. Hij zat helemaal niet diep onder de grond, je kon hem bij het graven van het fundament van de schuur eigenlijk niet missen.
Al snel bleek dat deze put tot de rand vol zat met scherven. Dicht op elkaar, bijna aan elkaar geplakt. Ze bleken later allemaal uit de 17de en 18de eeuw te stammen. Dat hele pakket scherven en scherfjes heeft Tom tot ongeveer anderhalve meter diep uiterst voorzichtig uitgegraven.
Toen is hij met engelengeduld aan het sorteren, passen en meten én restaureren gegaan. Dat gebeurde zeer secuur en kundig! Waar een stukje miste heeft hij de open plekken met een
bijpassende kleur klei aangeheeld. Dat is heel goed gegaan. Ik kan zelf het verschil met gerestaureerd materiaal in een museum niet zien! Het resultaat van al dit werk is een fraaie collectie schalen, bekers en potten. Prachtig, meer dan een tafel vol! Wat er nu is verdient al een mooie tentoonstelling. Het liefst natuurlijk nadat een archeoloog de historische context heeft vastgesteld en iets over de gebruikswaarde van het materiaal heeft verteld. Maar dat is nog niet alles. De put in de tuin meters moet meters dieper zijn dan tot waar er nu is opgegraven. Als daaraan begonnen zou worden, komen er vast en zeker nog meer mooie vondsten naar boven. We zijn benieuwd…