Eerlijk is eerlijk, er is bar weinig bekend over een nonnenklooster in Valkenburg. Toch wijst het feit dat er vroeger een ‘Nonnenpad’ van de kerk naar het westen
gelopen heeft, erop dat er zo’n klooster(tje) moet zijn geweest. Van dat pad is een meter teruggevonden. Twee gevonden kloostermoppen moeten tot dit
klooster hebben behoord. Het verhaal gaat dat het klooster tot de laatste steen werd afgebroken tijdens de Hoekse en Kabeljauwse twisten (1350-1490). Het was daarin een strafmaatregel tegen de familie Van Wassenaer, die toen de scepter zwaaide in Valkenburg. Deze Bijbelse praktijk dat er ‘geen steen op de andere werd gelaten’ komt niet alleen voort uit wraak, maar is ook een kwestie van recycling, want bakstenen waren duur. Het klooster moet hebben gestaan bij de bocht in de Grote Wetering (tussen de huidige Wilgenhoek, Frankenburg en Legioendreef). Twee gevonden bakstenen zouden van dit kloostergebouw afkomstig zijn. Het ging vermoedelijk om een (versterkt) huis van bescheiden afmetingen.